5 . روايت حسكانى
حاكم حسكانى نيز اين حديث را با سندهاى فراوان روايت كرده است1 كه ما يكى از آن ها را ذكر كرديم، از جمله مى گويد:
محمّد بن احمد بن على همدانى، از جعفر بن محمّد علوى، از محمّد، از محمّد بن عبدالله بن عبيدالله، از كلبى، از ابوصالح روايت كرده است كه ابن عبّاس درباره آيه (وَيُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ...)گفت:
اين آيه درباره على و فاطمه عليهما السلام نازل شده است. آنان در حالى صبح كردند كه سه گرده نان داشتند، اما همه آن ها را به مسكين، يتيم و اسير دادند و خود با گرسنگى شب را به صبح رساندند، از همين رو اين آيه در شأن آن ها نازل شد.2
حسكانى در حديثى به سند ديگر نيز به ماجراى فوق اشاره مى كند كه ـ ان شاء الله ـ در آينده آن را بيان خواهيم كرد.


1 . شواهد التنزيل: 2 / 394 ـ 408.
2 . همان: 2 / 403.