سعدالدین تفتازانی 1
سعدالدين تفتازانى در اين باره مى نويسد:
علم به عقايد دينى بر اساس ادلّه يقينى را علم كلام مى نامند. هدف اين علم، آراسته كردن ايمان به يقين است و دستيابى به شيوه زندگى و نجات از عذاب اُخروى، فايده اين علم محسوب مى شود.2


1 . نام كامل وى سعدالدين مسعود بن عمر بن عبداللّه تفتازانى است كه به سال 712 و به قولى 733 هجرى در تفتازان به دنيا آمد. تفتازان، روستايى بزرگ از توابع نَسا ـ يكى از شهرهاى خراسان ـ است كه در پشت كوه قرار دارد. تفتازانى از جمله پيشوايان زبان عربى، بيان و منطق بود و در فقه، اصول، تفسير و كلام نيز تبحّر داشت.
وى كتاب هاى فراوانى را به رشته تحرير در آورد كه از جمله آن ها مى توان به تهذيب المنطق، المطوّل فى البلاغة، حقائق التنقيح فى الأصول، حاشية على تفسير الكشّاف، زمخشرى، شرح العقائد النسفيّة و شرح المقاصد، اشاره نمود. تفتازانى به سال 792 و به قولى 791 يا 793 هجرى در سمرقند، وفات يافت. براى آگاهى بيشتر در اين زمينه ر.ك: الدرر الكامنة: 4 / 214، شماره 4933، معجم البلدان: 2 / 41، شماره 2545 و ج 5 / 325، شماره 11997، البدر الطالع: 2 / 164، شماره 548، معجم المؤلّفين: 3 / 849 ، شماره 16856، الأعلام: 7 / 219.
2 . شرح المقاصد فى علم الكلام: 1 / 163 و 175.