احمد بن حنبل در ذیل حدیث شریف سلسلة الذهب جمله عجیبی می‌گوید که جالب توجه است. در کتاب‌های متعددی آمده است که وقتى امام رضا عليه السلام وارد نيشابور شد، علماى اين ديار به سوى او آمدند و قلم و دوات نيز به دست داشتند. آنان در حالى كه آن حضرت بر مركب خويش سوار بود، افسار مركب آن بزرگوار را گرفتند و او را سوگند دادند كه حديثى از پدران خويش برايشان نقل كند.
امام رضا عليه السلام فرمود: پدرم موسى كاظم از پدرش… از على بن ابى طالب روايت مىكند كه حبيب و نور چشم من رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: جبرئيل برايم روايت كرد كه شنيدم كه خداوند مىفرمود:
لا إله إلّا اللَّه حصني فمن قالها دخل حصني وأمن من عذابي؛
عبارت «لا اله الا اللَّه»، دژ مستحكم من است. هركس آنرا بگويد وارد دژ من شده و از عذاب من ايمنى يافته است.
در روايت ديگرى آمده:
«حضرت امام رضا عليه السلام به نقل از پدران خويش از حضرت على عليه السلام روايت مىكند كه از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله پرسيدم:
ايمان چيست؟
فرمود:
معرفة بالقلب وإقرار باللسان وعمل بالأركان؛
معرفت قلبى، اقرار به زبان و عمل به اعضا و اركان.
در روايتى آمده: احمد بن حنبل مىگويد:
اگر اين سند براى ديوانهاى خوانده شود (به بركت اين نامهاى مقدس) او شفا خواهد گرفت.
علاوه بر اين، بايد گفت: در رأس عالمانى كه از امام رضا عليه السلام درخواست كرده بودند برايشان روايت بگويد، ابوزرعه رازى، محمّد بن اسلم طوسى، ياسين بن نضر، احمد بن حرب، يحيى بن يحيى و … هستند. همچنين شمار كسانى كه روايت آن حضرت را مىنوشتهاند، بيش از بيست هزارتن شمرده شده است». (1)
1. أخبار اصبهان: 1/ 138، المنتظم فى أخبار الأُمم: 10/ 120، الصواعق المحرقة: 122 به نقل از تاريخ نيشابور، الفصول المهمة فى معرفة الأئمة: 253.
کتاب پيشوايان معصوم «عليهم السلام»، ج4، ص: 26
