امام صادق عليه السلام و موضع ذهبى

امام صادق عليه السلام و موضع ذهبى
هر چند كه ذهبى امام صادق عليه السلام را ثقه دانسته، اما ايرادى به تعصّبات قطّان و بخارى عليه امام صادق عليه السلام نگرفته است; بلكه به عكس، از طرفى نام امام صادق عليه السلام را به خاطر عيب جويى قطّان و بخارى از وى، در كتاب الميزان خود ذكر كرده و مى گويد:
جعفر بن محمّد بن على بن حسين هاشمى، ابوعبدالله از ائمه بزرگ، نيكوكار، صادق و عظيم الشأن است. بخارى از استناد به وى امتناع ورزيده است و يحيى بن سعيد مى گويد: مجالد را از وى (امام صادق عليه السلام) بيشتر دوست دارم و نظر مثبتى نسبت به او ندارم.
مصعب بن عبدالله به نقل از دراوردى مى گويد: مالك تا پيش از روى كار آمدن بنى عبّاس، از نقل روايات جعفر (امام صادق عليه السلام) پرهيز مى كرد. مصعب بن عبدالله مى گويد: مالك، از جعفر (امام صادق عليه السلام)، نقل روايت نمى كرد مگر اين كه نام او را در كنار راوى ديگرى ضميمه مى كرد.
احمد بن سعيد بن ابومريم مى گويد: شنيدم كه يحيى مى گفت: در مورد احاديث جعفر بن محمّد، چيزى از يحيى بن سعيد نمى پرسيدم; به همين جهت به من گفت: چرا درباره احاديث جعفر، چيزى نمى پرسى؟
گفتم: تمايلى به احاديث او ندارم.
يحيى بن سعيد گفت: اگر جعفر حافظ حديث باشد، مى تواند احاديث مسند پدرش را نقل كند;1
و از طرف ديگر، ذهبى در مقدمه همين كتاب، خاطر نشان مى كند كه قصد ذكر نام برخى صحابه و بزرگان فقه را كه بخارى و ابن عدى، اعتبار آنان را زير سؤال برده اند، ندارد.2
به راستى آيا شأن امام صادق عليه السلام از شأن برخى صحابه فاسق هم چون، عمروعاص، بسر بن أرطاة و مانند آن ها كمتر است؟
آيا شافعى و ديگران، از امام صادق عليه السلام والاتر بوده اند؟
بى ترديد چنين نيست; اما تعصّب و دشمنى با اهل بيت عليهم السلام، انسان را به چنين گناهانى مبتلا مى كند و بايد از اين گونه گناهان به خداوند پناه برد… .

1 . ميزان الإعتدال: 2 / 143 / 1521.
2 . همان: 1 / 113.