سلامتى تصديق كنندگان
وَ سَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُمْ;
و كسى كه شما را تصديق كرد، سالم ماند.
سلامتى در اين جا به معناى نجات است.
و مقصود از تصديق، تصديق عملى است.
تصديق عملى; يعنى كسى به كسى از روى اعتقاد قلبى گويد: «تو راست مى گويى» و مطابق قولش عمل كند.
امير مؤمنان على عليه السلام در سخنى فرمودند:
أنا الصدّيق الأكبر;1
من صديق بزرگ هستم.
يعنى من كسى هستم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را به طور عملى تصديق كردم.
و هر كس نسبت به اهل بيت عليهم السلام اين گونه باشد اهل نجات است و عاقبت او همان خواهد بود كه قرآن كريم مى فرمايد:
(إِنَّ الْمُتَّقينَ في جَنّات وَعُيُون * ادْخُلُوها بِسَلام آمِنينَ);2
به يقين، پرهيزكاران در باغ ها(ى بهشت) و در كنار چشمه ها هستند. (فرشتگان به آن ها مى گويند:) با سلامت و امنيت به اين باغ ها وارد شويد!
1 . كنز الفوائد: 121، الاحتجاج: 2 / 146، بحار الأنوار: 26 / 260، حديث 37، شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد: 1 / 30، الكامل: 3 / 274، تاريخ مدينة دمشق: 42 / 33، تهذيب الكمال: 12 / 18، شماره 2537، تهذيب التهذيب: 4 / 179، شماره 347 و… .
2 . سوره حجر (15): آيه هاى 45 و 46.