داستان ابوجعفر طبرى

داستان ابوجعفر طبرى
ابوجعفر محمّد بن جرير طبرى، مؤلف دو كتاب معروف تاريخ طبرى و تفسير طبرى مى باشد. اين شخص كتابى نگاشته و در آن به جمع آورى اسانيد حديث غدير پرداخته است، به همين جهت او را به تشيع متهم كرده اند، حال آن كه طبرى هيچ نشانى از تشيع ندارد.1 او از فقها و محدّثان اهل سنّت، به ويژه رئيس مذهب و داراى مقلّد در احكام فقهى بوده و فقط جرمش جمع آورى اسانيد يكى از احاديث پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله است. از آن جا كه اين كتاب موجب تقويت مذهب شيعه است، پس مؤلف آن بايد به تشيع متهم شود و مورد طعن متعصّبين قرار گيرد تا كتاب وى مخدوش شود! در اين باره نوشته اند:
وإنّما نُبزأ بالتشيّع لأنه صَحَّحَ حديث غدير خم;2
چون حديث غدير را تصحيح نموده، متّهم به تشيع شده است.
و سبب ديگر رمى وى به تشيّع، قول او به جواز مسح پاها در وضو است.3

1 . سير أعلام النبلاء: 14 / 277.
2 . لسان الميزان: 5 / 100، شماره 344.
3 . ذيل ميزان الإعتدال: 1 / 179، شماره 637; المسترشد: 26، شماره 11; لسان الميزان: 5 / 103، شماره 344. تفصيل اين بحث را در رساله حكم الأرجل في الوضوء از همين نگارنده مى يابيد.