نگاهى به اعمال زشت برخى اصحاب
از اين گذشته، بسيارى از اصحاب در مناسبت هاى گوناگون، به جهل، عدم درايت و خطاى فتواى خود اذعان كرده اند تا جايى كه بزرگان اصحاب نيز از اين امر مستثنا نيستند... به همين خاطر، تخطئه و عدم پذيرش ديدگاه هاى يك ديگر، در ميان اصحاب رسول خدا صلى اللّه عليه وآله رايج بوده است تا جايى كه بر اساس كتاب هاى تاريخى در بسيارى از موارد، تخطئه از حدّ اعتدال فراتر مى رفت و كار به تكذيب، نادان انگارى و كافر پندارى طرف مقابل، مى انجاميد.
با مراجعه به تاريخ اصحاب مشخص مى شود كه آن ها خود را ستارگان هدايت گر نمى پنداشتند؛ بنابراين چگونه مى توان منزلتى را براى آن ها قائل شد كه خود، آن را قبول نداشتند؟
ناسزاگويى، كتك زدن و تبعيد برخى اصحاب توسّط ديگر اصحاب، امرى رايج بوده است تا جايى كه در برخى موارد، حتّى خون يك ديگر را هم مباح مى دانستند.
با دقّت در تاريخ و كردار تك تك اصحاب متوجّه مى شويم كه بسيارى از آنان، در ارتكاب اعمال ضدّ اسلامى، يد طولايى داشته اند تا جايى كه شراب خوارى، شهادت و سوگند دروغ، انجام زنا، فروش شراب و بت، صدور فتواى ناآگاهانه و ديگر گناهان كبيره كه به اصل شريعت و اجماع مسلمانان ثابت شده، در ميان آنان رواج داشته است.
اكنون به اختصار، به برخى از گناهان مذكور اشاره مى نماييم: